සිතින් සිත හැපී අහසේ මන්ද තාරුකා නිදි මදි
මන්ද මනරම්ව ඇහැරුණු මාලතී ළගින් සිටි සකි
ගසින් ගස ගිහින් තෙලිදිය බිඳෙන් බිඳ අරන් ආ හැටි
උදේ සිට ඉඳන් නැග නැග කැපූ මල් දනී දුක් ගිනි
අනේ කවියනේ ඇවිදින් වනේ වස් කවිම කියු හැටි
ඉනේ තිබුණු මල් පිහියත් පුවක් කොපුවෙහිම හිර උනි
සඳේ තිබුණු රෑ යාමෙත් කිතුලකින් වැටෙයි මිතුරනි
අනේ වස් කවිය ඉල්ලා ගන්න අන්දරේ ගරු ඇති
මාලිගෙන් ඇවිල්ලා පැනි ටික හොරු අරං ගියා විහඟුනි
ගල් ගොඩක් පිරුණු හේනක් ලියා දී තිබේ ගොරසැඩි
හැර දමා දිවිය අතහැර පනිමි නොමැති නම් දරුවනි
වනේ දා කොටා මරතියි කියා බියවෙමී කවියනි
හෂාන් බඹරබොටුව
