කිසිඳු දිනයක සුවඳ විලවුන්
නොගැටුණු බිමකි රුක්ෂස
මමිතර පතුරුවා සුවඳ පස
හඳ එළිය හා සමග
රෑ කුමාරි මල් එහෙමය
උහුලා ගත නොහැකි තරමට
පතුරන්නීය සුවඳ පස
ඒත් මේ පසළොස්වක් පොහොය දවසය
වටකුරුව පූර්ණව පායා තිබේ සඳකත
ගෙට නොයා රැකගනිමි සඳය මේ වැගිරෙන
කඳු පුරා තාවරව සිටින සුදු එළිය මැද
කවි බසයි මමයි දැන් පැටලිලා දස අතක
.jpg)
තේ වතු යාය මැද
තේ මුට්ටිය පැසේ
හතර කොනින් එන සුළඟින්
ගිනි දලු හැම මැවේ
ගිනි දලු මැද තේ දලු රස
කහට බොන්න පුතේ
තේ දලු මඩි බිම තියලා
පැලට එන්න දුවේ
දුම් දමමින් පැල වටකර
කහට බොන්න වෙලාවයි
පැල පැත්තෙන් දුම් නගිනා
විටම තිබහ ගොඩයි
පොඩි දලු මඩි ලොකු දලු මඩි
එකතු කරන් පැලට එන්න
තේ කුඩු ටික පැසවාලා
කහට බොන්න වෙලා පැමිණ
අරුණැල්ල වැටුණේ
පළමුවෙන් උහු මුහුණටයි
උදලු ඔසවා ගසද්දී
කැත්ත ඔසවා ගසද්දී
අරුණැල්ල සිම්බේ එයයි
පළමුවෙන් හිරු දකින මිනිසුන්ය
දිවියට ළඟා වූ මිනිසුන් ය
පොළොව ගහටා
මල්ඵල පැතූ ගොවියන්ය
වියත් ජන සබා මැද
විසල් මන්දිර යාන වාහන
ඔවුන් පිළිකෙව් කරන මිනිසුනි
නිවූ කුසගිනි සදා ණය වන
හිරු සිඹ ගත්ය ඵලවැල
ඔබ වෙතට පත්ය සිසිමය
නිමවා සියලු සාරය
ගයනා ගී තිබේ නිමවුණ
අපේ පෙම් කතාවේ
හවසට තේ බොනකොට
පහළ නිම්නයක්
පේනවා නේද
විරිතක් තාලයක් නැති
මගෙ වැරදි සිංදුවට
තාලෙ දෙනවා නේද
සීරියස් කතා මැද
විහිලුවක් එහෙමත්
අපිත් කළ යුතු නේද
තණ පලස වැතිරගත්
කඳු පාර වෙතට විත්
පහළ සානුව පුරා
හිත යවනවා නේද
එහෙම අහසක් තියෙන
පෙම් කතාවේ අපිත්
පුංචි පෙම් යුවළක්ව
හිනාවෙනවා නේද
මහා හෙල් ගිරි මුදුන්වල පිහිටා ලූ
එගම්දොර වෙත
ඔවුහු පයින් යති කිසිත් නොකියා මැසිවිලි
හති කඩමින් ඉසිඹු ලා
ගමන් මලු රැගෙන
සර්ප වග වලස් කඳු අග
පිහිටා තිබෙන නිවසට
නොඅසන්න මහ කිවිඳ මාගෙන්
කවරක් ද උන් කරන කලා කටයුතු
නැත මා බඳින පිළිතුරු
උන් පළමුවෙන් හිරු දකින මිනිසුන්ය
මීදුමේ මල් පිපෙනු
සීතල තේ වතුර හා මුසු කරනු
දැක තිබේ මා
කලුවර පතිත වන විට කඳු මත
එමෙන්ම අරුණලු නැගෙන විට
පහළ නිම්නය දෙස බලා සිටිනා
මා වෙත ගම්මු කියති
රැඳී නොසිට යනු යැයි
නගරයට
රඟහලක් පොත්හලක් විදුහලක් ඇති බිමද
ඔබ කියන මහා ලොව තනා දෙන මා වෙතට
පහළ නිම්නය පෙනෙන ගම්බිමේ අසිරියට
නෙත් කෙවෙනි පාරවන ලස්සනය මට පුදුම
මෙකඳුකර වැසියෝ
අඩි පාර ඔස්සේ
කඳු නගින මිනිසුන් ය
එමග වෙත මම ද යමි
නැත අනෙක් අන් ගමන
අරුණ ....අන්න ඉර ගෙනැවිත්
නින්දකින් සුවබරය කය මෙන් ම සිතත්
නිලැති ආකාසය දිලෙයි
විටමින් ඩී උදෑසනකි
ඔව් එහෙම කිව්වාම හොඳයි
ගල්පොතු යායේ ගඟ ගලන හඬ ඇසේ
කඳු මුදුනටත්
නව දවසේ අයිතිය ප්‍රබෝධයටයි
අලුත් දේ පරණ දේ
හරියටම කරන ආරම්භය මෙයයි
සුළඟේ කුඩා කිතියකි
කුඩා කඳු මුදුනේ
මේ සමනල කඳු වැටියේ
කාලයක් පුරා වැසි වැටී
උල්පත් සශ්‍රීක වී තිබේ
දිය උනන නිල තිබේ
බොහෝ ඇල දොළ පුරා
ප්‍රබෝධමත් මහ කිවිඳ
ඔබට ලිවිය හැකි සුන්දර කාලයයි
එම ඵලය ලැබගන්න
ප්‍රබෝධමත්ය....මේ උදෑසනේ අයිතියයි
දුව නිදනා විට ගුලි වී
සිහින් කෙඳිරි නගන්නී
අනේ දුවේ හරි වැරදී
ලෝකය මැවු විදි පෙරදී
කුස බුරාන නගින ගිනි
කීතු කපන වේදනාව
ඇයි මට එය ගත නොහැකී
පුංචි දූට බෑ දුක් දී
නිවස පුරා සතුටු සිනා
මසක් පුරා රැව් පිළි දී
දවස් තුනක් නෑ සතුටක්
මුළු පවුලම දුක්මුසු වී
හිත දවා හදට ගත් මහමෙරකි මේ ශෝක
ළය ඝඨා කගපතේ ගලාලමි මේ රුහිර
රතු රුධිර ලේ පතින් පොවාලා යක් පෙමක
දුක් කන්ද මතින් පැන නසාගමි දිවි කැකුළ
මේ රටේ දුර තැනක ඈ වෙසෙනවා මිතුර
සුවඳ හෝ රුවක්වත් නොමැත්තේ හිතසුවක
කඳුකරේ සීතලේ පාලුවට කවි ලියන
සබරගමු කුරුල්ලා මමය තනියම හිඳින
ගඟ ගලයි කඳු පහළ අහස කලුවර රැයෙක
හෝ හඬකි තනි මගක ගලන්නේ ඔය ගඟුල
වැසි නිතර වසීවා කියා පැතුවත් ඇයද
සීතලත් පාලුවත් බිඳින ඈ දුරු ගමක
කවි පොතක් කතාවක් තුරුලතට ගත් තරුණ
පෙම්වතෙක් ඉන්න බව දන්නවද ඒ සොඳුර
හිත පුරා අනාගත සිහිනයේ කිරුළ ගෙන
පළඳවා හැඩ බලන දිනක් පැමිණේ දුරක
|
|
|
.jpg)
තලා පෙළා සැර වැර කර ගත් පොළියෙන්
මහන්සියෙන් හෝ ඉතුරුව ගත් මුදලින්
අනේ ගොඩගහන් වී මලු හිටි අඩියෙන්
වරෙං අර්බුදේ කියමින් සතුටු සිතිං
තියෙන වී ටිකත් උඹලා ගනිද්දී
පොලුත් හාල් වැඩි වැඩිපුර පුරද්දී
එදා වේල කන මිනිසුන් නැසෙද්දී
අනේ උඹලගෙත් නෑ වෙනසක් මැරෙද්දී
ඇත්ත බං ළමයි බඩගිනි කියද්දී
කොහොම මං අපිත් ඉන්න ද අඩද්දී
අලත් බතල වැල් ටිකවත් හාරද්දී
අනේ මැණික් වාගෙයි ඉඳිද්දී
අම්ම නිතරම කිව්ව දෙයක් තිබ්බා...බැරි වැඩ කරන්න එපා. අමාරු වැඩ කරන්න...ගැහැනිය ගැන පිරිමි මට ලියන්න බැහැ. ඒක හරි අමාරු [බැරි] දෙයක්. ඉතිං මං මගේ පෙම්වතිය ගැන විතරක් ලියන්න දැයි ඇසුවා...ඔව් මං දන්නවා. ඒ ලිවීම් බාගෙටයි කරන්න පුළුවන්..
ඇවතුම් ද පැවතුම් ද සිසිරයේ
ගෙන රැගෙන හමායන නිම්නයේ
මගේ සිත මගේ ලොව
නැවතුනා නිම්නයේ
එති එතී ගලන ඔය නිල දිලී
කව්ද නවතා වැව් බැඳී
රමණීය බව වැඩිය පුන් නදී
සුන්දරය ලෝකයේ නිල් නදී
යායට යායෙන් ගස් වැල් ඇදෙමින්
බිම් පස තණ පලසින් වසමින්
නෙත් සිත් මල් පුබුදා තබමින්
නිම්නය හැමදා මා පුබුදා ලන්
සිනාසෙන කවියක් අතින් අරගෙන පාර පැනපන් නගරයේ
කඩාගෙන යන මහා වාහන නතර නොකරයි මර ගොසේ
අනේ හෙමිහිට දකුණ වම දැක නොරැවටීනම් මාවතේ
අකුරු සියතට ගන්න පෙම්වත සිතිවිලිය විමසයි කවි පොතේ
හරිත දලු මත උදේ ඇවිදින සිතක් ඇවිදින් අලුයමේ
රැයේ දුටු සිහිනයක් මැවිලලු පහළ වෙල්බඩග ගම්පෙතේ
උදලු තල හා නගුල් ලෙළවන ගොවි පුතෙක් නෑ නිම්නයේ
අනේ බිජු ඇති පැළව නැගුමට සී සාන්නට එනු මැනේ
මේ ඉක්මන දිහා බලමින්
වී ගොඩගහන්න
කලබල නොවෙමි
පුංචි කොරටුවක
අල බතල ටික ඉන්දමි
එහා ගෙට මෙහා ගෙට
දෙන්න ඇති වෙන්නටත්
හදිසියේ කලබලේ අරගල කරන විට
ඉක්මන් ගමන් ඇයි සිතින් විමසමි
මෙවන් දේ හුග කලින් කී දවස
සිනාසුනු උන් වී ගෝනි පොදි ගසති
මේ අර්බුදය නොවේ ....මම සිතින් විමසමි
ඉතින් කලබල නොවෙමි
අරගලය මා සමග මම තවම සටනක්මි
ඊයේ පෙරේදා ඇරඹුණේ නැති හැඩකි
අරගලය අර්බුදය ඇරඹිලා නැති බවකි
ඊයේ පෙරෙදත් හොරකම්ම සිදු වෙමිනි
අහළටත් පහළටත් බතල දඩු බෙදා දෙමි
දුර මෙන්ම ළඟත් දැන් දැකිය යුතු බව දනිමි
